Birta Teresa - Leiklist

Birta Teresa mun útskrifast frá Leiklist með mynd sína "Sjöunda skiptið"

Sjöunda skiptið

Lilja, ung einstæð móðir, leggur allt í sölurnar til að tryggja dóttur sinni, Ylfu, betra líf og leitar skjóls hjá föður sínum. Hins vegar veldur stöðugt áreiti frá barnsföður hennar því að hún á erfitt með að halda fókus og sjá hlutina skýrt, þar til hún stendur frammi fyrir örlagaríkri ákvörðun.


Hver er fyrsta kvikmyndaupplifunin sem þú manst eftir og hafði áhrif á þig?

Þegar stjúppabbi minn kom inn í líf mitt um tíu ára aldurinn, kynnti hann mig fyrir eldri kvikmyndum sem höfðu mikil áhrif á mig. Viðhorf mitt til kvikmynda breyttist gjörsamlega og ég fór að meta þær á nýjan hátt. Tvær af fyrstu myndunum sem hann sýndi mér voru “Edward Scissorhands” og “Gremlins”.


Hvað heillar þig við kvikmyndagerð?

Kvikmyndagerð heillar mig því hún sameinar sköpun, sögugerð og tækni til að skapa tilfinningaleg tengsl og ógleymanleg augnablik. Ég elska að kafa inn í ólíka heima, miðla tilfinningum og segja sögur sem hafa áhrif. Fyrir mér er kvikmyndagerð ekki bara list, heldur leið til að miðla tilfinningum, reynslu og skilaboðum sem eiga erindi við heiminn.


Hvers vegna varð Leiklist fyrir valinu?

Ástríða mín liggur í sköpun. Í gegnum leiklistina fæ ég tækifæri til að segja sögur, tjá tilfinningar og kanna mismunandi hliðar á sjálfri mér. Hún hjálpar mér að dýpka skilning minn á sjálfri mér og kynnast mér á nýjan hátt. Leiklistin er líka leið til að tengjast öðrum – að mynda sterk tengsl og deila reynslu. Það gefur mér innblástur að geta haft áhrif á fólk, snert hjörtu þeirra og skapað sameiginlegar minningar í gegnum leikinn. Þetta ferli er ekki aðeins persónulegt, heldur sameinar það fólk á einstakan hátt.


Kom þér eitthvað sérstaklega á óvart í náminu?

Það sem kom mér mest á óvart í náminu var hversu mikið það krafðist bæði tilfinningalegrar dýptar og sjálfskoðunar. Ég lærði að opna mig á nýjan hátt, kafa dýpra í tilfinningar og tengjast persónunum sem ég túlka. Ferlið var bæði skapandi og krefjandi, en það hefur kennt mér að vinna í takt við aðra og treysta eigin innsæi.


Og hvernig lítur svo framtíðin út? 

Framtíðin er björt, spennandi og full af tækifærum! Ég mun nota það sem ég hef lært til að halda áfram að vaxa sem leikkona og í kvikmyndagerð, og vonandi get ég tengt saman skapandi verkefni og fengið að vinna með öðrum sem deila sömu ástríðu. Markmiðið er að halda áfram að læra, vaxa og nýta reynsluna til að segja sögur sem hafa áhrif.